Πέρασαν μήνες από την τελευταία ανάρτηση. Και έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να πραγματοποιηθεί μια νέα για να δικαιολογήσει την ύπαρξη μου στον blogoκοσμο.
Παλικάρια και παλικαρίνες...θα παραθέσω μόνο μερικές φωτογραφίες από τα πρόσφατα ταξίδια μου και θα βυθιστώ ξανά στη σιωπή μου. Σιωπή εσκεμμένη, σιωπή θεμιτή που ευελπιστώ να με οδηγήσει στην αυτογνωσία μιας και πάσχω από άγνοια στον συγκεκριμένο τομέα. Ιδου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Καταρχάς, μίλα καλύτερα.
Κατά δεύτερον, για ηρέμησε.
Τρίτον, συγχαρητήρια για τον διορισμό σου.
Αυτά, επιστρέφω και γω στη σιωπή μου...
Α.... το θηλυκό του "παλικάρια" είναι "παλι-κάργιες".
....όλα εγώ θα σας τα μαθαίνω;
Πολλες φορές τα πιο σκληρα λόγια, οι πιο θυμωμένες αντιδράσεις ειναι πιο προσηνή, πιο τίμια απο τη σιωπή.Παλικάρια κάντε τα πουτάνα όλα. Ο κόσμος είναι ζορικος μην είσαστε μικροι. Επιστρέφω στην σιωπή μου...
Πες ετσι ρε Αποστολο...και γω που όμιζα πως ο κόσμος είναι απλός...γιατί κάτι τέτοιο ακούστηκε.Δυσφήμιση.
Δημοσίευση σχολίου